Мяцеліца
Ні з таго, ні з сяго сыпанула
Белым снегам за белым акном,
Каб душа на хвіліну заснула,
Каб сагрэўся суцішаны дом.
Ну, а потым заснежыла ціха
Праз нябачную рання зару,
Пакацілася к лесу ласіхай
І схавалася там за гару.
Ні з таго, ні з сяго сыпанула,
Каб сагрэліся сад мой і дом,
Каб суцішана ў полі заснула
Залатая зара за сялом.
18. 02. 2022 г.
Нi з таго, нi з сяго сыпанула...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2022
Свидетельство о публикации №122021802445
Свидетельство о публикации №122021802445
Рецензии