Футравы белы ранак
Мкнецца сказаць аб нечым.
Глеба праз снег, бы рана,
У бінце халодным, вечным.
Людзі рвуць бінт нагамі,
Топчуць яго з зямлёю.
Рана гніе кругамі --
Мочыць абвяз крывёю.
Сонца не бачыць ночы.
Вочы не бачаць волі.
Цемень па шляху крочыць --
Топча сцяжыну долі.
Пушча не мае сілы,
Каб адазвацца рэхам.
Дрэвы вайна скасіла --
Скачуць вятры па стрэхах.
24.01.2022.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122020705646
Свидетельство о публикации №122020705646
Рецензии