Родны сымбаль майго краю --
Ёсьць жанчына і турма.
Дзецям жыць у ім не раю
Ні за грошы, ні дарма.
Тут даўно няма свабоды --
Да крыжа прыбіты крыж.
Лёг на краты веры подых,
Што прынёс анёлак звыш.
Сцены шэранню мышынай
І памыямі смярдзяць.
А наўкол турмы -- машыны
Вертухаяў зіхацяць.
Праз вакно не бачна неба.
У душы -- пануе змрок.
Суддзі кажуць -- гэтак трэба,
Тым, хто вольны робіць крок.
Ім не важна, што жанчына,
У руках букет нясла.
Кветкі ёсьць -- ёсьць і прычына --
Забаронена вясна.
Забароненае лета:
Светлы колер чыстых дум.
У маёй краіне -- гета.
У маёй краіне -- тлум.
26.01.2022.
Жанчына i турма
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122020705545
Свидетельство о публикации №122020705545
Рецензии