В дороге

В купе темно, уютно и
                не душно.
Попутчица спокойна
                в добром сне.
Я у окна, мне  почему-то
                грустно.
Свет станции промчался
                по стене.
Потом дома мелькнули
                у дороги,
И длинной лентой
                новое шоссе.
И, наконец, знакомая
                эклога:
Луна пастушкой бродит
                по  росе,
И звёздочки  за  ней
            в росинках нежных
Мелькают  огоньками
                в тишине.
А я живу  одной  большой
                надеждой,
Мне кажется, что ты
                спешишь  ко  мне.

              2013г.

Ў дарозе
 
Цень вагона, травяністы схіл
Кветачак віхлястыя радочкі.
Бачу, як палае небасхіл
І аблокаў пухлыя радочкі

Вось і панадлівая глухмень,
Да яе прыкметная сцяжынка.
Выбіваюць колы туш штодзень,
І дрыжыць спалохана асінка

Быць бы мне з табою візаві.
Кіламетр ляціць за кіламетрам.
Ва ўспамінах ціхае любві
Абдымаюся шчымліва з ветрам.

Дзівяць пяшчоту прыгажосці,
Ананімнасць частак пейзажу:
Лес, палі, азёры ягамосці…
І балот купіны нібы сажа.

    Перевёл Максим Троянович