Р. М. Рильке. Пантера. Нем. Бел
взгляд утомил, играя с тенью, свет.
Весь мир её был в клетке заключённый,
ну а другого будто вовсе нет.
Изящно ставит каждый шаг упруго,
но радиус сжимает теснота.
Она, как в танце, мечется по кругу,
где в центре сила воли заперта.
Лишь изредка с глаз сходит поволока.
В зрачках надежда мнимая видна -
по телу пробегает, как потоком,
и исчезает в сердце без следа.
Перевела Инна Керн
Пантэра
Вочы скрозь вецце глядзяць адхілена
погляд змарыў, гулялі святло і цьма.
Увесь свет яе быў у клетцы зняволена,
ну а іншага быццам зусім няма.
Вытанчана ставіць кожны крок пругка,
але радыус сціскае замглёна.
Яна, як у танцы, кідаецца па крузе,
дзе ў цэнтры сіла волі замкнёна.
Толькі зрэдку з вачэй сыходзіць павалока.
У зрэнках надзеі ўяўная вада -
па целе прабягае, як струменем вока,
і знікае ў сэрцы без следа.
Перевел Максим Троянович
Свидетельство о публикации №122012604646