Бура вые на падворку,
Зацягнулi неба хмары,
Пахавалi шчыльна зоркi,
Каб пакуль адпачывалi.
Набiралiся там сiлы,
Акрылiлiся ў прасторы,
Назаўжды каб не згубiлi
Нацiск свой прайсцi праз горы.
Разгулялася, бушуе,
Пазрывала, рве на латы,
Размятае смецце шустра –
Промнi зор вярнуць у хаты…
Каб спакой настаў у сэрцах,
Аб`яднала мiр духоўнасць,
Закруцiў каб вiр у рэках
Час распутства, дый убогасць…
БУРА
© Copyright: Мария Мучинская, 2022
Свидетельство о публикации №122011802480
Свидетельство о публикации №122011802480
Рецензии
