Земля в беде

Ізноў зямля ў жалобе- гінуць людзі,
Праз пекла душы пры жыцці ідуць.
Людская праўда ў  крыві, ў брудзе,
Ад крыўды, болю плача- не заснуць!

То чуцен плач на роднай Беларуссю,
Дзе праўда здзекі церпіць і дасюль.
І стогне матухна- зямля ў скрусе
Чарнее ад забойстваў і ад куль.

Забыліся ўлады пра нябёсы-
Пра Божай справядлівасці закон,
Пра праўду, што блукае голай, босай-
І шлюць нябёсы на зямлю прклён!

Хвароба ўвесь свет апанавала,
Вятры лютуюць, бурацца масты.
Яшчэ якога нам чакаць сігнала,
Пазбегнуць каб агульнай слепаты!

Ваююць за ўладу апантана,
Дасюль над Украінай чуцен плач.
Цяпер вось кружыць і над Казахстанам-
Насустрач смерці жудасны крумкач.

Ці спыняцца разгулы і забойствы?!
Ці смерць уладу мае над зямлей?!
Нянавісць, сквапнасць,меч, варожасць, помста,
І гіне свет і чалавечы строй!

А што далей?..Адзін усіх Бог рассудзіць-
У Рай ці пекла возьмем мы білет..
Адкрыйце вочы, нелюдзі і людзі-
Зямля ў жалобе- гіне, гіне свет!