Мінск -- у новым клімаце.
Пацяпленне -- змрочнае.
Бургеры ад Цімаці
Праядаюць вочы мне.
Цягне ручкі тонкія
Да той ежы дзеўчына.
Ой, ты песня звонкая,
Што ж ты лёс скалечыла?
Сваё цела белае
Знішчыла наколкамі! --
Ягада няспелая:
Бы шыпшына, колкая.
Ты жывеш масоўкамі,
Мерыш шчасце крокамі.
Стаў твой лёс тусоўкаю
З бургернаю коркаю.
Не ўдавіся, дзеўчына,
Ежай той дарэмнаю.
Станеш з ёй не венчанай:
Па жыцці --гарэмнаю.
Палюбі лепш роднае,
Пакахай не Цімаці,
А хлапцоў, што згодныя
Жыць у нашым клімаце.
09.11.2019. Заслаўе
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122011500057
Свидетельство о публикации №122011500057
Рецензии