Ад калыскi да магiлы

Ад калыскi да магiлы
Мы блукаем па жыццi.
Лёс ламае часта крылы,
Каб у сцюжу зберагчы.

На шляху выпрабаваннi
Незнарок бывае шле,
Адымае нечакана –
Аб чым трызнiць сэрца ў сне.

Зажыўляе нашы раны,
Дае моцы ўзняцца ўвысь,
Сонцам песцiць у час раннi,
Каб надзею падарыць.

Часта ў споры з нашым лёсам,
Толькi бачым мы на крок,
Не прадбачым скал, уцёсаў –
Нам жыццё дае урок.

Мы збiваемся з дарогi –
Па абочыне iдзём,
Дэман лёс бярэ ў залог наш,
Запаўняе сажай дом.

Дапаможа мудрасць сэрца
Распазнаць душэўны плач.
Зорку ўбачыць, ёй паверыць,
Цвёрда стаць на родны шлях.


Рецензии
Души разные бывают.
У кого она светла,
Бес с дорожки не сбивает,
И добром щедра она.
Есть и тёмные душонки,
В жизни зло лишь признают.
Их направить бы,убогих,
В Бога праведный приют!

Светлана Медведева7   11.01.2022 16:09     Заявить о нарушении
Здорово, конечно люди разные и разные сердца и души, но так хочется побольше светлых на своём пути.

Мария Мучинская   11.01.2022 16:52   Заявить о нарушении