Дакраніся да вуснаў маіх
Цішынёй беларускае ночы,
Дзе каханне адно на дваіх,
Бы сузор'е, расквечвае вочы.
Ты адчуй, як трапеча душа,
Як яна размаўляе з табою.
Ты ў пачуцці паэта прыйшла,
Ты пазбавіла творцу ад болю.
Кажуць, -- лечыць каханне людзей,
Асвятляе іх мары і веру.
Дай нам, Божа, спадзеву, надзей,
А яшчэ, дай нам, Божа, даверу.
Мы расквецім і ночы, і дні
Фарбай думак квяцістых і чыстых.
Нашых сэрцаў не згаснуць агні,
Покуль грае ў іх марш урачысты.
17.12.2021. Заслаўе
Каханай
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121122000045
Свидетельство о публикации №121122000045
Рецензии