Снежаньскае

Край кіліма доўгае начы
Адхіну... Палёт убачу зорны,
На шляху імкліва-метэорным
Б'юцца вобзем, аж душа крычыць...

Іх трымценне - хваляй на плячы,
Скрозь прасцяг  кранае вейкі, скроні...
Шапацяць Піліпаўскім бяздоннем
Ад тугі каб сэрца палячыць.

Значаць знічкі рыскай неба ўслед,
Вось чаму злятаць уніз іх доля?..
І пачую: план -  Высокай Воляй
З жыццядайным Словам на чале...

Вуха прыхілю да таямніц
На яшчэ зямных крыжах-дарогах,
Кінь журбу, - мне Кастар з вышыні, -
Глянь, Усход рыхтуе Зорку Бога.

13-14.12.2020    Ядвіга Доўнар(Кур'яновіч)


Рецензии
Как мистически-завораживающе звучит белорусская речь в твоих Стихах, родная...
Превосходно!!!
С гордостью за тебя, обнимаю.😘💋💖🤗👍👍👍

Лена Север   28.01.2025 14:16     Заявить о нарушении
Звёзды, они такие притягательные... Сама знаешь.
С теплом навстречу,

Ядвига Довнар   28.01.2025 15:15   Заявить о нарушении
На это произведение написано 7 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.