Боль у сэрцы
У руках дрыжыкі
Яны халодныя
Нібыта ўзялі
І з карэннем вырвалі
Добра калі дзень
Другі ці тыдзень
Пачынаеш лічыць
І разумееш
Натура звярыная
Ірвецца вонкі
Каб узняць пустату у сябе
На напружаных лапах
Ты ідзеш і ідзеш
Па змрочанаму лесе
Шукаючы ахвяру
Якую? Не мае сэнс
Галоўнае -
Плоць
Цёплая кроў
Перадсмяротныя стогны
І жах у вачах
І аднойчы знойдзеш
Прытаіўшыся ў кустах
Яна не заўважае -
Яна мірна стаіць
Не азіраючыся назад
Ты хвіліну ждеш
І прыгаеш раптам
На сваю ахвяру
Накідваешся
Рвеш плоць
Задавальняешся ўдосталь
А праз час
Цябе зноў больна
Шкадуеш аб усім
І зноў вяртаешся
Боль у сэрцы
Дрыжыкі ў руках
Усе зноў
паўтараецца...
Лістапад 2021 г.
Натура звярыная
© Copyright: Аня Чапкевич, 2021
Свидетельство о публикации №121120408697
Свидетельство о публикации №121120408697
Рецензии
