Без назвы

Восень
Халодны кастрычнік
Тры часа ночы
Крыкі і плач
А праз гада
Сціснуўшы зубы
Стаяць
І трымаць у сябе слёзы

Колькі жыцця вы памятаеце?
А я - нічога
Затуманены мозг
А вочы закрыты
Зноў
Усе паўтараецца
Галаўны боль
З года ў год
Страхі, вар'яты выбары
І шкадаванне

Колькі імен забыта
А колькі ўразаецца ў памяць
Як лязо матулінай брытвы на запясці
А аб гэтым маўчаць
Трымаюць недзе далёка-далёка
У душы
Урач не патрэбен
Я сам кроў спыню
Далонню прыцісну сонную артэрыю
Задыхаючыся
Перабіваць адзін боль іншым
К чаму ўсё гэта?
Вызваць слёзы, трывогу за мяне
Расказаць а сябе ў двух словах
Выпусціць звярэй дзікіх
З клетак душы
Якія даўно кіпцюры звастрылі
Аб іржавыя пруты
І нават адпускаючы
Прайгрываць зноў
Як яны уцякаюць
Но штосьці ламаецца
І яны зноў тут
Гэта бясконцы цыкл
Я чую што паміраю ў ім
Павольна

Я думала што іду ўверх
А аказалася на самое дно
Словы здаюцца дзіцячымі
Ты занадта мала как зразумець што такое боль

Усе ў парадку
І ўсе само сабой пройдзе
Як і заўсёды
Бо так?


Лістапад 2021 г.