па беларуску 9

Нi бы вецер бяздомны
па небе
вандрую
волкасць ранніх
дожджоу
у Новым  полі
пачую
каб не даць ім
праліцца
у твой казачны
сон
яркіх зорак
святло
я табе
начарую
а затым  загарну
як у кашулю начную
белых вершау
радкамi
любоу
маладую


Рецензии