Дачка гулялася с лялькай Абеля часам удзельнічала ў гэтым, с каробкі маленча пабудавала дом для лялькі. Крына Зміцераўна сядзела ў крэсле , не так як бы пад ношай, але яшчэ напружана, яна магла здаецца ого, ого,го. Яна пазірала ва ўсе бакі,
пыл не праскочыць, але гэта было не так, шмат , што не магла, ў двары стаяла не выкашанае поле, што і снег не мог пакрыць ўжо высокую але жоўтую траву. На пенсіі яна дзень праводзіла свой так, карміла курак, гатавала, прыязджала аўталаўка, калі быў час трымала маленькі агародзік, але вырошчавала ўсякую зеляніну. Жыла ўжо адна. У душы правіднела настаў час, для дарослай бяседы.
Час перад дарослымi размовамi
© Copyright: Владимир Кушарев-Вода, 2021
Свидетельство о публикации №121111803812
Свидетельство о публикации №121111803812
Рецензии