Николай Сыромятников. Испей до дна. Рус. Бел

"... сквозь сито дня просыплются полудни
и разница во времени не в счет..."
Ф.А.

*
Испей до дна - в тебе сидят соблазны,
а в жилах кровь столикая течёт,
тебе огни выкладывают пазлы
назло словам. Ты им ведёшь учёт.

Ты сам катал Сизифом камни в гору,
ты ангелом взлетал на облака.
Ты находил и вновь терял опору.
Ты суть познал последнего глотка.

Ты так богат,
а равно – обездолен.
Ты стал крылат.
Ты стал безумно волен.

Ты нынче сам не свой – воронка смерча,
предтеча висельника-мертвеца,
а ранее - ты был всему доверчив
с лицом любвеобильного отца.


 Выпі да дна
*
"... скрозь сіта дня рассыплюцца поўдні
і розніца ў часе не ў рахунак..."
Ф.А.
*
*
Выпі да дна - у табе сядзяць спакусы,
а ў жылах кроў цячэ старык,
табе агні выкладваюць курсы
наліха словам. Ім вядзеш улік.

Ты сам катаў Сізіфам камяні ў гару,
ты анёлам узлятаў у скачку.
Ты знаходзіў і зноў губляў апору.
Ты сутнасць спазнаў апошняга глытку.

Ты так багаты,
а роўна –і бяздольны.
Ты стаў крылаты.
Ты стаў вар'яцка вольны.

Ты сягоння сам не ў сабе – варонка віхраслупу,
папярэднік шыбеніка-мерцвяка,
а раней - ты быў даверлівы, ці глупы
з тварам шчадралюбнага братка.

    Перевёл Максим Троянович