Вершы. Рус. Бел

Его нельзя унизить, как раба,
Раз нет на нём клейма, есть место пробе.
Он складывает мысли в короба,
Завистников от этого коробит.

Трудолюбив, послушен, белорус,
Горяч в бою, в делах амурных робкий, --
Он тащит на себе извечный груз:
Тяжёлых мыслей полные коробки.

В его глазах надежды боль светла,
В его душе -- гостеприимства пламя.
Он никогда не выгорит дотла,
Не оскуднеет добрыми делами.

И сколько бы ему не пела грусть
Про то, что мысли требуют свободы,
Несёт, молчит и терпит белорус --
Белочубатый и русобородый.

Вершы
 
Яго нельга зняважыць, як калі,
Раз няма на ім таўра, ёсць месца спробе.
Ён складае думкі ў кашалі,
Зайздроснікаў  карабаціць у асобе.

Працавіты, паслухмяны, беларус,
Гарачы ў боцы, у справах амурных няроўня, --
Ён цягне на сабе адвечны груз:
Цяжкіх думак у скрынях поўня .

У яго вачах светлая доля на вякі,
Гасціннасці полымя ў яго душы.
Не выгарыць дашчэнту ён ніколі,
Не збяднеюць добрымі справамі палешуі.

І колькі б не спяваў сум яму
Пра тое, што думкі патрабуюць волі,
Нясе, маўчыць і трывае беларус, таму --
Белачубатай і русабародай долі.

    Перевёл Максим Троянович