Валентина Землевская. Суете житейской... Рус. Бел

Суете  житейской
никого не жалко,
давит безысходность,
темечко визжит.
Суматошность рвений –
весь расклад насмарку,
нет у привереды
ни одной межи

Разграничить глупость,
мелочность, бездушность.
Держит всё в едином
крепком кулаке.
Вроде и понятна
слабости наружность,
А у суматохи
как на поводке.

В жизненном пространстве
прорастают судьбы,
не всегда итогом
вызревает суть.
Вот глоточек счастья
каждому хлебнуть бы,
чтоб потом к надеждам
с верностью прильнуть.


Мітусні жыццёвай...
 
Мітусні  жыццёвай
нікога не шкада,
душыць безвыходнасць,
цемечка віскоча.
Мітуслівасць стараннасцяў –
увесь расклад - бяда,
няма ў пераборлівага
ніводнай мяжы хлопча

Размежаваць дурасць,
дробязнасць, бяздушнасць.
Трымае ўсё ў адзіным
дужым кулаку.
Накшталт і зразумела
ў слабасці магутнасць,
А ў мітусні
як на ланцужку.

У жыццёвай прасторы
прарастае почырк,
не заўсёды вынікам
сутнасць выспявае.
Кожны сербануў бы
шчасця хоць глыточак,
каб потым да надзей
прытуліцца з краю.

   Перевёл Максим Троянович