Ад езд
Райнiс прыехаў; i запазнiўся, бы дай бог, што на працы. Размова с супрацоўнiкам доўга зацягнулася . Але зразумела, што памяшканне ў якiм быў Райнiс, далека i часам яму было сумна, i ён пачынаў ездзіць.
... Але Абеля, калi той увайшоў у дзверы дома , заўсёды як Быццам гатовая,
з касметыкай на твары, i самае смешные заўседы свежай, як бы то нi прайшло i часу, сказала, што заўтра Яна паедзе з дачкой , да мацi. Яна купiць у; горадзе лекi. Райнiс распранаючыся сказаў; "Ахвота табе", але нiчога больш не сказау; i быу; не супраць.
Райнiс добра пад' еў , яшчэ хацеў дадаць крыху вiна да ежы, Але забыўся на гэтае. Пачаў гуляць з дачкой. Потом узяў кнiгу i Яны пачалi чытаць па складах. У вечары дачушка расплакался ўжо было позна i яе паклалi спаць.
Але самому Райнiсу не спалось, бо жонка заўтра едзе, i Ён застанецца на дзень як бы свабодны. Рознае бачылася яму заплюшчыўшы вочы, але ў дзве гадзiны Ён паснуў, з незразумелай посьмiшкай на вуснах.
Свидетельство о публикации №121110802587