Максим Лужанин. Дома у Якуба Коласа. Бел. Рус
Гай лапушыцца галлём,
Жоўты ломлесніка ў ручаіну мачае падрубы.
Поруч - Нёман паслаўся бяліцца на луг ручніком,
Дуб да дуба гаворыць, чакаючы дзядзьку Якуба.
Ён таксама заўсёды здалёку сюды паспяшаў,
Ды зязюля , дурная,
злічыла гады недарэчы…
Бор шумеў цэлы дзень.
Сам тужыў, а мяне суцяшаў:
-Сэрца ў сэрца гарні!
Ты ж у нас- не чужы, чалавеча.
Дом Якуба Коласа
Где ни ступни- так красиво!
Роща лапушится хворостом,
Желтый дом лесника в ручеёк окунает фундамент.
Возле - Неман постлался белиться на луг ручником,
Дуб да дуба говорка, ожидая Якуба.
Он всегда поспешал издалека сюда,
И кукушка , глупыш,
сосчитала года так некстати…
Бор шумел целый день.
Тосковал, а меня утешал он всегда:
-Сердце к сердцу держи!
Ты же в нас-не чужой, на полати.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №121100703770