Як ззяюць цудоўна
Каралі каліны
Між лісця. Ўсё роўна,
Як вусны дзяўчыны.
Рубінавы гронкі
Ў смарагдзе лісця
Нібыта старонкі
З каханых жыцця.
Пялёсткі буялі
Бялюткае цноты
А вусны шукалі
Жарсцей без турботы.
На водар мядовы
Ляцелі яны
Да шчасця гатовы
Не зналі маны.
Хай слодыч жарсці
Праляцела ў імгненне
Каханню ж расці
І заводзіць насенне.
Адвечна вядомы
Усім жыцця ход
З насення таго
Новы вырасце плод.
Дасць парастак ён,
Новы з’явіцца цвет
І ў шэрагу дзён
З’явіць новы сусьвет.
Пялесткі апалі.
Ярчэй, чым рубіны
На гроках заззялі
Каралі каліны.
Каралi
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121100702238
Свидетельство о публикации №121100702238
Рецензии