ЧАС ПIК

Над маёй краінаю дажджы.
Па маёй Айчыне плача неба.
Шэпчуць хмары: волю зберажы,
Бо яна сягоння людзям трэба.

А на сэрцы гэткая туга,
Што няма ні веры, ні надзеі.
Вольны чалавек цяпер слуга --
На яго ланцуг раба надзелі.

Скраў рэжым ад кожнага спадзеў.
Рабскай працай не суцешыш думы.
Дождж кругі малюе на вадзе --
Разбівае планы і задумы.

Круг -- пятля, замкнёнасць і тупік.
З круга выйсці людзям немагчыма.
Беларусь жыве у часе пік.
Гэты час для роздуму прычына.

21.09.2021. Заслаўе


Рецензии