Дакраніся сваёю рукою
Да маёй шматпакутнай Радзімы.
Дай ёй сілы, надзеі, спакою:
Перадай -- што мы з ёю адзіны.
Без яе нам ні дыхаць, ні плакаць,
Ні смяяцца ў сяброўскім застоллі.
Без Радзімы -- жыццё, нібы плаха:
Востры цвік, што вылазіць з-пад столі.
Ён чапляе пагляд, раніць вочы,
Прымушае нас думаць аб вечным.
Сёння мы зразумелі, што хочам
Жыць з Радзімай жыццём чалавечым.
Працаваць дзеля шчасця народа,
А не секчы дубы ў Белавежы.
Нам з Радзімай патрэбна Свабода.
Мы з Радзімай Сусвету належым.
05.10.2021. Заслаўе
Адзiнства
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121100604456
Свидетельство о публикации №121100604456
Рецензии