Зноу узносяць восень жураулi у нябёсы...

***
Зноў узносяць восень жураўлі ў нябёсы,
Зноў лісічкі ў кошык лезуць з верасоў.
Зноў стаю, здаецца, я з душою босай,
Калі крочыць восень да мяне з лясоў.

Калі крочыць восень з лесу на дарогу,
Потым па дарозе ў смужныя палі,
Я малюся сэрцам восені і Богу,
Толькі каб узнеслі восень жураўлі.

Зноў узносяць восень жураўлі ў нябёсы.
Я дзіўлюся ўслед ім, нібы ўзнёсся сам.
Зноў стаю і плачу я з душою босай,
Зноў зямлі малюся, небу і лясам…

22. 09. 2021 г.


Рецензии
Вельмі прыгожы і мілагучны верш!
З павагай - Зміцер.

Дмитрий Тимофеевич Мирошниченко   23.09.2021 13:44     Заявить о нарушении
Зміцер Цімафеевіч, дзякуй вам вялікі! Дай вам Бог здароўя!

Юрий Боровицкий   23.09.2021 19:07   Заявить о нарушении