Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Вясёлы быў я, акрылёны,
Усмешкі свету я дарыў...
Дзень закаханых нейк раптоўна –
Не мілы мне – ўсё ж наступіў.
Сняжынкі кружаць дзіўным танцам.
Жыве каханнем кожны сквер.
Адну журбу я маю ў ранцы,
Яна, як сябар, мне цяпер.
Вядомы ёй мае пакуты,
Аблічча думак – толькі ёй.
Цяплом спатканняў я прыкуты
Да новай мілаты маёй.
Мне немагчымасць быць з каханай
Б’е грудзі вострай рэшткай лёд.
Нямой карцінай апантаны,
Губляю боль за годам год.
А я – лячу! Я – акрылёны!
На лёс не кіне смутак цень.
Шчаслівы я, што я ўлюблёны,
І што такі нам Бог даў Дзень!
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/09/14/6723
Я лячу!
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121091406732
Свидетельство о публикации №121091406732
Рецензии