Рай зямны
Не дрэмле памяць, беражэ
Імгненняў дзіўных просты цуд
І дум салодзенькіх дражэ
Хавае ў кожны цёмны кут.
Я помню, як цябе любіў,
Як трапіў у дзівосны рай.
Прызнанняў словы як дарыў,
Шаптаў як: «Мілка, засынай...»
Зноў да цябе прыйду я ў сне.
Пяшчоту з вуснаў падару...
Але самотна сёння мне:
Утульнасць адплыла ў зару.
Я памятаю, як мой лёс
Гукаў цябе. Чуў небакрай,
Я кожны дзень маленні нёс:
«Гасподзь, вярні зямны той рай».
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/09/14/5299
Свидетельство о публикации №121091405521