Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Я ў пакутах пражываю
Кожны момант, кожны дзень.
На агні тугі згараю.
Я – не я, а толькi цень.
Раствараюся я ў марах.
Ты адна, дарэчы, там.
Мабыць светлых зорак чары
Завядуць у Мроі храм.
Там на троне ў строях белых,
Праз усмешак карагод,
Непаўторнай каралевай
Ты мне дорыш бляск пяшчот.
У смарагдавым адценні,
Таю ад кранання я
Вогненных тваіх каленяў,
Боль і сум прагнаўшы з дня.
Прыпаду да іх з памкненнем,
Вуснаў мёд ім падару...
Я за радасць тых імгненняў
Лёс аддам свой і згару!
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/09/14/5016
Цень
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121091405118
Свидетельство о публикации №121091405118
Рецензии