Тольк успам ны
Ля хаты старыя бярозы.
І не злічыць пакут-гадзін,
Каму патрэбны яго слёзы…
Пражыўшы ў свеце шмат гадоў,
Што нетрывалыя бы ніткі,
Цяпер гартае зноў і зноў
Свайго юнацтва памяць-сшыткі.
Было дзяцінства, школьны баль,
Было каханне, дом і дзеці,
Ды не сустрэцца з тым на жаль
Бо без звароту Ў гэтым свеце.
І дзеці ў свеце абы дзе,
Стаў не патрэбны ён, хаціна,
З тым да пагосту хто прыдзе
Аб вёсцы толькі успаміны.
Бывае, ўлетку, ці зіма,
Што толькі з воўкам размаўляе
І назвы вёскі ўжо няма,
Ды і хаціна дагнівае...
Свидетельство о публикации №121090601392
Николай Сергеевич 01 04.11.2021 21:51 Заявить о нарушении