Анатолий Яни. Этюд о матери. Рус. Бел
Как старый мой друг, без стука
вошёл ко мне в комнату страх.
И мамины нежные руки
почувствовал я на плечах.
Без стука, как друг мой старый,
вошёл в нашу комнату страх.
И дрогнули у гитары
жемчужинки слёз на щеках.
Эцюд пра маці
Як стары мой сябар, без груку
ўвайшоў да мяне ў пакой страх.
Ласкавыя матчыны рукі
адчуў на сваіх плячах.
Без груку, як сябар мой стары,
увайшоў у наш пакой страх.
І здрыгануліся ў гітары
жамчужынкі слез на шчоках.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №121090206687