***
Светлай памяці
Вікторыі Ільлінскай
Ля царквы Ільлінскай на пагорку
Скінуў клён у жніўні ўжо лістоту.
А душа мая згубіла зорку…
Мне ж пакіне толькі адзіноту.
Адзіноты ноту мне пакіне.
Будуць вершы з гэтай адзіноты.
Мілая Вікторыя – вяргіня,
Разгубіла ты пялёсткі-ноты…
Разгубіла, нібы прыгубіла
Ты атруты нейкае, цыкуты.
Я люблю цябе, як ты любіла
Да свае апошняе мінуты.
Ля царквы Ільлінскай на пагорку
Скінуў клён у жніўні ўжо лістоту.
А душа адчайна ловіць зорку,
Ну, а зловіць толькі… адзіноту.
30. 08. 2021 г.
Ля царквы Iльлiнскай...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2021
Свидетельство о публикации №121083008299
Свидетельство о публикации №121083008299
Рецензии
Очень пронзительное и душевное стихотворение! Вдохновения Вам побольше!
Мария Даниленко 07.02.2022 10:41 • Заявить о нарушении
Мария Даниленко 07.02.2022 10:41 • Заявить о нарушении