Блакiт
Вочы каханай дзяўчыны,
У небе ласкавым зоры --
Быццам таксама блакiтны.
Вышэй вяршыняў хвоi
Крыло бачна белае птушцы,
Духмяным пяхне чаборам,
Што шчодра расце на апушцы.
I родных вёсак дахi,
Палёў ураджайных далi--
Блакiтам празрыстым пакрыты.
Якi мы зранку чакалi.
Халодныя Нёмана хвалi,
Гарачы пясок берагоў.
З табою мы разам кахалi.
А ў венах пульсуе кроў.
Сумныя, смутныя годы
Расталi у аблоках тумана.
У родных мясцiнах прыгоды
--То ёсць наша лепшая мара.
Свидетельство о публикации №121082903881