Райнic хутка забяжаў ў свой кабiнет. Прыгожы , чырвоны па iлбе яго цяклi пуцiкi. Матына , прыбiралася церла анучай пыл i раптам спытала ў Райнiса "Куды Ён спяшаецца". Райнiс
адказаў,што нiкуды. Перапытау цi не
тэлефанавау яму хто. Матына адказала, што ўсё было цiха.
Тады Ен узяў дзве папкi з дакументамi i пачаў перагортваць.
Нешта знайшоу; i доўга глядзеў.
Потым перавёу погляд на Матыну,
паглядзеў; мабыць як на жанчыну, але Яна ўжо была старая, i пасмiхнуўся i пачаў балбатаць па тэлефоне. Справа знайшлася і трэба было ехаць. Але нi словам не казаў куды едзе, усе было як у таямнiцы. Ен пачакаў яшчэ тры гадзiны i паехаў.
Навогул i Матыне не было анiякiх спраў; да спраў таго Райнiса, выцерцi падлогу, падмесцi, прыбраць пыл, праветрыць памяшканне і пайсці дадому.
Справы
© Copyright: Владимир Кушарев-Вода, 2021
Свидетельство о публикации №121082903220
Свидетельство о публикации №121082903220
Рецензии