Лина Сальникова. Про неё. Рус. Бел

У меня про неё расспрашивают таксисты,
от неё в моем смехе прячутся официанты.
Если стать к ней вплотную, то можно увидеть искры:
тёплый воздух вечерний, подрагивая, мерцает.

И вселенная отвечает ей плавным танцем,
и случайные взгляды плавятся в летнем зное.
Я смеюсь, потому что с ней так легко смеяться,
и притягиваюсь, как умеет одно земное:

сила к силе, во всей бесконечности вариантов,
рыжий к белому, распознающие свет — к лучистым.
Про неё говорят с толку сбитые официанты,
про нее узнают очарованные таксисты.

Она яркая, как озарение чем-то свыше,
и пронзительная, как вошедшее в жизнь иное.
Хорошо, что ее поклонники мне не пишут.
В списке самых загруженных точно бы был мой номер.

12.07.21

Пра яе

У мяне пра яе распытваюць таксісты,
ад яе ў маім смеху хаваюцца афіцыянты.
Калі стаць да яе ўшчыльную, то можна ўбачыць іскры:
цёплае паветра вячэрняе падрыгвае ў танцы.

І сусвет адказвае ёй плыўным танцам,
і выпадковыя погляды плавяцца ў летняй мрое.
Я смяюся, таму што з ёй так лёгка смяяцца,
і прыцягваюся, як умее адно зямное:

сіла да сілы, ва ўсёй бясконцасці варыянтаў,
руды да белага, якія распазнаюць святло — да прамяністых.
Пра яе кажуць з толку збітыя афіцыянты,
пра яе пазнаюць зачараваныя таксісты.

Яна яркая, як азарэнне чымсьці калышуць,
і пранізлівая, як ўвайшоў у іншае жыццё гумар .
Добра, што яе прыхільнікі мне не пішуць.
У спісе самых загружаных сапраўды б быў мой нумар.

  Перевёл Максим Троянович