І ты, і я -- закладнікі сістэмы,
Што вынішчае беларускі дух.
Саджае ў турмы ўсіх, хто йшоў да Стэлы,
Хто распачаў супроць падману рух.
І ты, і я не здрадзілі сумленню.
Мы неслі боль і крыўду на руках,
Бо праўда жыць не можа на каленях,
Яна ў бядзе шукае сябрука.
Таму нас выйшлі тысячы, мільёны.
Нас паяднала вера ў Беларусь:
У край, што быў Купалам бласлаўлёны,
Калі ён нёс радкоў і думак груз.
Спяваў яго, каб наша з Вамі заўтра,
Не растаптаў тупы расейскі бот,
Каб наша вера стала лёсу варта,
Каб наша песьня не жыла без нот.
Дык не губляйма, браце, тое праўды,
Што сее жыта. Потым -- жыта жне.
Хіба ж мы ўсе Купалы слоў не варты? --
Жыве паэт. З ім Беларусь жыве!
08.08.2021. Заслаўе.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121081005274
Свидетельство о публикации №121081005274
Рецензии