Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Вачам тваім я – лабірынт.
Тарчу ў душы я стрэмкай дужай.
Далонь, што прыкрывае бінт,
Шып помніць адзінокай ружы.
Пастаў мяне каля акна,
Ля шклянкі са святой вадзіцай.
Хачу я ў вечаровых снах
Зачараваннем там напіцца.
Падорыць месяц-брат прамень,
Што да плячэй Яе кранаўся.
Асветліць вуснаў яе цень,
Што і цяпер на мне застаўся.
Свядомасць мне пяшчоту фраз
Рамансам у душы спявае.
Дазволь матыў апошні раз
Даслухаць мне пад мараў зграю.
Наранку... вылі прэч ваду!
Ты здзейсніць гэта права маеш.
Я вып'ю ноч і ў ноч пайду…
Без месяца не адшукаеш.
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/07/31/3430
Месячнае святло
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121073103440
Свидетельство о публикации №121073103440
Рецензии