Таемны рукапiс
Таямніцы ў стос, як брату,
І назваў яго са спрытам:
Бо, што дорага і свята,
Пад таўром «Аднойчы» скрыта.
А па сценцы спраўна ходзяць
Стрэлкі доўгія, як швабры.
Рэжуць лёс на бутэрброды
На сняданак Року... – «сябру».
Колькі лустак засталося?
Ці на шчасце будуць сілы?
Стомы дно з нутром злілося
І ўтыкае ў душу вілы.
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/07/30/6081
Свидетельство о публикации №121073006101