ЯК МЫ КАХАЛІ!
ЯК ЛЮБІЛІ!
Леанід Пранчак
Як мы кахалі! Як любілі!
Цяпер таго няма ані…
На горла песні наступілі.
І песня змоўкла ў цішыні.
Расталі ў небе на світанні
Над белым садам маладым
Трывогі і перажыванні --
Былых пачуццяў сіні дым.
Над гарызонтам два анёлы
Плылі, крыляючы, аснач.
Адзін шчаслівы і вясёлы.
Другі – самотны, як крумкач.
Шчаслівы твой, а мой самотны.
Плылі у розныя бакі.
Аблокаў шэрыя палотны
Рваў золкі вецер на шматкі.
І сэрца білася ў бяссілі,
Калі нарэшце мне дайшло:
Мы самі ж вогнік пагасілі,
Які дарыў душы цяпло.
Як мы спявалі! Як любілі!
Дзе тыя мы і дзе той час?
На горла песні наступілі.
І вось – ні песні, ані нас.
27.07.2021;
Як мы кахалi! Як любiлi!
© Copyright: Леонид Пранчак, 2021
Свидетельство о публикации №121072802904
Свидетельство о публикации №121072802904
Рецензии