Ты у меня на кончике пера...

Ты  у  меня  на  кончике  пера
Безжалостно  рвёшь  тонкую  бумагу
И  терпишь  мои  пытки  до  утра,
Вплетая  в  суть  бессонницы  отвагу!

Дрожит  ознобом  ранняя  звезда
И  медленно,   но  верно  угасает...
Остатком  кофе  тешится  вода
И  пенится,   от  сладкого  спасая

Две  тени  у  открытого  окна,
Презревшие  гадание  на  гуще,
Коснувшиеся  купола  и  дна
В  столь  чувственном,  бесплотном  и  грядущем...




        25.07.2021г.


Рецензии