Цвiце чабор

Цвіце чабор. Мядовы пах
У наваколле ветрык вее.
Ён гоніць адзіноты страх,
Каб ажыла жыцця надзея.

На небе сонейка без хмар.
Фата- маргана ад спякоты.
Смуга падзей і горыч мар-
Крутыя лёсу павароты

Люляюць срэбныя жыты
На хвалях водар чабаровы
І вечар мякка- залаты
Нам раны душ гаіць гатовы

Я спадзяюся, прыйдзеш ты
І будуць новыя сустрэчы,
І ўзыйдзе ранак залаты
З вясёлкай роснаю дарэчы.

Малюе памяць гонкі бор
І ход падзеяў быстрацечны:
Бо пахне сонейкам чабор -
Каханых вуснаў пах адвечны!

Цвіце чабор. Мядовы пах
У наваколле ветрык вее,
З ім паўстае, як Фенікс-птах,
Дрыготкая сустрэч надзея!


Рецензии