Дзе маё дзяцiнства?

Дзе маё дзяцінства? Дзесь за сінім лесам,
За гамонкім гаем, плыць уніз па рацэ.
Уцякло дзяцінства. Толькі звоніць летам,
Ноччу ў снах штурхае, шле прыветы мне.

Там цалуе сонца,
Ветрык павявае,
Усе спяваюць разам: птушкі і зямля.
Неба там бясконца,
Луг сукенкай ззяе.
Чуеш гоман леса , шэпат мураўя.

І сцяжынкай вузкай у казку, пэўна, зойдзеш,
Бо яна там побач, усміхаецца.
Уцякло дзяцінства. Дзе дзяцінства знойдзеш?
Памахала хусткай. Не вяртаецца.

А цяпер уборы,
А цяпер прасторы.
І світанні можаш  кожны дзень страчаць…
А усмешка лета,
Майго дзяцінства
Хай жыве у сэрцы –  будзе благадаць.


Рецензии