Гучала мова ў песьні салаўінай,
Цякла з крыніцай ля старога млына.
А я пачyў: народ, зямля, краіна --
Яны шукаюць важака і сына.
Чакае мова продкаў лепшай долі,
Што песняю знітуе нашы лёсы.
Ёй цяжка жыць без сімвала Пагоні,
Без веры той,што выткалі нябёсы.
Калі ты чуеш песьні тых крыніцаў
І спеў салоўкі з клёкатам не зблытаў, --
Не дай сынам той музыкі забыцца,
Што веліччу духоўнасці абмыта.
Прыві галінку мужнасці да дрэва! --
Там Беларусі вырасце надзея!
Уздымецца, штандарам па-над Крэвам
І павядзе народ да важных дзеяў.
Не дай чужынцам песьні нашай знішчыць!
Гані іх прэч, пакуль хапае зброі!
Народ з Айчынай подзвігі падлічыць --
У строй пастануць мужныя героі.
22.02.2020. Мінск.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121062400053
Свидетельство о публикации №121062400053
Рецензии