Пакуль я ёсьць, я разам з тымі,
Хто раўнадушша не цярпеў,
Хто ўладзе здраднай апастылеў
І з ёй змагаецца цяпер.
Пакуль мы ёсьць, яшчэ не позна
Уратаваць жыццё людзей,
Ад той пагрозы , што сур'ёзна
На нас усіх вайной ідзе.
О, людзі-людзі! -- Нас так многа,
А мы не можам зразумець,
Што лёс нам даў адну дарогу,
Адно жыццё і нават смерць.
Шануйце кожнае імгненне,
Што сёння дорыць Вам жыццё,
Бо мёртвым аніхто не верне
Таго імгнення пачуццё.
01.04.2020. Заслауе
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121061703696
Свидетельство о публикации №121061703696
Рецензии