Дыктатарскі рэжым свой час аджыў.
Мы, як адзін, ідзём да перамогі.
Сплятаюцца ў адзін клубок вужы --
Для ўцёкаў іх адрэзаны дарогі.
Яшчэ крыху -- і выбухне салют.
Растопчуць ногі каралёў вужыных,
Што збудавалі рай сярод калюг,
І вырывалі з беларусаў жылы.
Трывалі доўга мы пачвараў здзек,
Што нашу памяць нішчылі, тапталі...
Мы мералі свой шлях у той хадзе,
Пад час якой мацнейшымі мы сталі.
Цяпер вужам да нас не падпаўзці --
Больш не блішчаць на сонцы іх кароны.
Мы ведаем, дзе цмокаў тых знайсьці,
Што для сябе адстроілі харомы.
Разблытаем вужыны той клубок,
Учынім цмокам суд наш, чалавечы,
Каб кожны з іх застыў, і нават змоўк,
І не расправіў скручаныя плечы.
07.06. 2021. Заслаўе.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121061402851
Свидетельство о публикации №121061402851
Рецензии