В. Кристовский uma2rman. Мои красавицы

Вось маё сэрца, з любоўю ды ярасцю,
Што вечна ірвецца напапалам,
З нудою, самотаю, марамі, радасцю,
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!

Вось і душа мая, як сцяг парваны,
Што верыла словам не раз і не два,
Разбітая, горкая, шчаслівая, п’яная,
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!

Прыпеў:
І хай жыццё такое, як ёсць: растанні, сустрэчы –
Вы будзеце шчаслівымі, знаю.
І хай будуць унукі, і я ім, канешне,
Яшчэ і яшчэ сыграю.

Вось мае песні звіняць гітарамі –
Поўная торба, аж рвецца ўжо па швах,
З Праскоўямі, Дазорамі, Парыжамі, Чэ Геварамі,
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!

Шляхі свае перагортваў главамі.
Жыццё ляцела ў прорэзях галавы.
І лепшае, што было са мною ў гэтым плаванні,
Мае красунечкі, – гэта вы!
Мае красунечкі, – гэта вы!

Прыпеў:
І хай жыццё такое, як ёсць: растанні, сустрэчы –
Вы будзеце шчаслівымі, знаю.
І хай будуць унукі, і я ім, канешне,
Яшчэ і яшчэ сыграю.

Вось маё сэрца, з любоўю ды ярасцю,
Што вечна ірвецца напапалам,
З нудою, самотаю, марамі, радасцю,
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!
Мае красунечкі, – гэта вам!

15.12.2020 г.