Виктор Володин. Корабли

пераклад на беларускую мову

Караблі

"Остановите, вагоновожатый,
Остановите сейчас вагон."
Н. Гумилев

Ўжо апошні трамвай прагрукоча,
Ды не ўздрыгне  Абводны канал.
Ты не знаеш, як белаю ноччу
Над Нявой Ленінград заміраў.

У далёкай  глыбінцы Расіі
Хвалі рэчкі срабрыстай цякуць.
І у небе, высокім і сінім,
Нібы ветразі, хмары плывуць.

Кліпера, каравэлы, фрэгаты –
Ветрагонныя караблі,
І матросы, узлезшы на ванты,
Выглядаюць  далёкай зямлі.

І ў кожнага капітана –
О, Інфанта, – благаславі!
У падзорнай трубы і секстанта
Неразгаданы атлас любві.

Ў ім Калумба  - прадвесніка росчырк,
І мусоны, і пеніць прыбой.
Як жадалася б гэтаю ноччу
Прагуляцца ля Мойкі з табой!



Ноч ідзе. На азяблыя плечы
Мой пуловер пацёрты  надзень.
Веру:  выйдзе да нас на сустрэчу
Убіеннага  Пушкіна  цень.

Кучаравяцца  бакенбарды,
Камізэлька, кашуля ў крыві.
…Капітаны ўсё хмурацца ў карты,
І ўсё лічаць маршруты любві.

І апошні трамвай ўсё грукоча
І у сінюю далеч плыве…
Адышлі мае белыя ночы,
Адляцелі аблокі твае.

http://stihi.ru/avtor/vvv555