Успаміны
Шчакою да твайго пляча
Мне прыхінуцца шчэ не позна,
Не спапяліўшы сгарача
Пачуцці, як раней сур'ёзна.
Недагаворанаці суць.
Знаёмая перасцярога.
А мне б хоць думкай прыхінуць,
За ўсё падзякаваўшы Бога.
І за знаёмы неспакой,
Як за візіт падрыхтаваны,
Табе, ухвалёванай такой,
І мне, што так усхваляваны.
Што нам раней не давялось?
( На ўвазе не бяссілле маю).
Зямнымі меркамі я скрозь,
Прабач, каханне ўспрымаю!
Воспоминание
© Copyright: Максим Троянович, 2021
Свидетельство о публикации №121052602397
Свидетельство о публикации №121052602397
Рецензии
