Ольга Заря 2. Цейтнот. Рус. Бел
Вижу, снова день не тот,
В ягодицах - шило.
А во времени - цейтнот,
Чтоб не скучно было.
Пропадает интерес
К Блоку и Тушновой,
Снова радости в обрез.
В голове садовой
Мне уже не до "гульбы" -
Не сказать иначе,
Если правду от судьбы
В тонких ребрах прячем.
Нам для вымета икры
Не хватает силы.
Притупились топоры,
Радуга остыла.
Пчелы в ульях не гудят,
Буквам в строчках плохо.
Если солнце прячет взгляд -
Это выдох - вдоха?
Нет, у нас наоборот,
Я изнанку вижу.
Обняла бы, но цейтнот
С каждым разом - ближе.
Цэйтнот
Бачу, ізноў дзень не той,
У ягадзіцах - шыла.
А ў часе - цэйтнот,
Каб не сумна было.
Знікае цікавасць
Да Блока і Тушновай,
Ізноў радасці ў абрэз.
У галаве садовай
Мне ўжо не да "гульбы" -
Не сказаць інакш,
Калі праўду ад лёсу
Ў тонкіх рэбрах хаваем.
Нам для вымета ікры
Бракуе сілы.
Падтупіліся сякеры,
Вясёлка астыла.
Пчолы ў вуллях не гудуць,
Літарам у радках дрэнна.
Калі сонца хавае погляд -
Гэта выдых - удыху?
Не, у нас наадварот,
Я выварат адказам.
Абняла б, але цэйтнот
Бліжэй з кожным разам.
Перевод Максима Троянович
Свидетельство о публикации №121052602322