Iкона
Леанід Пранчак
Ікона ў дзядулевай хаце
У рамцы драўлянай вісіць.
З Жыровіцаў Божая маці
З іконы мне ў вочы глядзіць.
Калі мне трывожна ці дрэнна,
Сумуе душа ці пяе,
Заўсёды са мною нязменна
Спагадныя вочы яе.
Каб д’ядал мой лёс не сурочыў
Ад першага дня з году ў год
Яе задуменныя вочы
Мяне берагуць ад нягод.
Той дзіўны пагляд пранікнёны
Мне ў самае сэрца пранік,
Бо ў той старадаўняй іконы
Матуліны вочы і лік.
Прачыстай малітвы патрэба –
Світальнага сонца прамень.
Так мама з высокага неба
Мяне бласлаўляе штодзень.
20 траўня 2021
Свидетельство о публикации №121052002967