Я буду жыць сто год, а мо і болей.
Я пагляджу, пакуль стае жыцця,
Як край пакутны дасягае столі;
У дзень ліхі я выйду з забыцця.
Я выйду пад салютныя ападкі
Самотная, з сівою галавой,
Глядзець, як несвядомыя нашчадкі
Святкуюць перамогу нада мной.
Дзьмухавец божы
© Copyright: Ольга Маро, 2021
Свидетельство о публикации №121050808461
Свидетельство о публикации №121050808461
Рецензии
Добрага дня і часу Вам Ольга! Так было, ёсць і будзе...
Кожны прыйшоўшы у жыцце абавязкова сыдзе з жыццёвага шляху. Але жыцце прадаўжаецца. Якім будзе? Калі дажывем дык убачым!
Я выйду пад салютныя ападкі
Самотная, з сівою галавой,
HTTPS://STIHI.RU/2021/06/30/1552
http://WWW.STIHI.RU/2016/09/10/1135
HTTPS://WWW.STIHI.RU/2019/07/03/1060
Перамагчы нас можа толькі адно - абыякавасць наша...
Здароўя Вам і жыццёвых поспехаў! З павагай да Беларусаў!
Николай Сергеевич 01 21.08.2021 16:55 • Заявить о нарушении
Кожны прыйшоўшы у жыцце абавязкова сыдзе з жыццёвага шляху. Але жыцце прадаўжаецца. Якім будзе? Калі дажывем дык убачым!
Я выйду пад салютныя ападкі
Самотная, з сівою галавой,
HTTPS://STIHI.RU/2021/06/30/1552
http://WWW.STIHI.RU/2016/09/10/1135
HTTPS://WWW.STIHI.RU/2019/07/03/1060
Перамагчы нас можа толькі адно - абыякавасць наша...
Здароўя Вам і жыццёвых поспехаў! З павагай да Беларусаў!
Николай Сергеевич 01 21.08.2021 16:55 • Заявить о нарушении
О! Дзякуй за ўвагу і за вершы, настрой мне значна палепшылі. Яшчэ пачытаю трошкі.
Ольга Маро 24.08.2021 07:57 Заявить о нарушении
Ольга Маро 24.08.2021 07:57 Заявить о нарушении