Евгения Джен Баранова. И вот пришла поэзия. Рус. Б
в дверях /в сенях/на самоваре бабой.
И тянет вверх, и тянет говорить,
но горло перехватывает как бы.
И блеск от слов, точнее, гарь горнил,
доспехов блеск, восторг оруженосцев.
И вот пришла поэзия – гони!
Или отдай, но только не потворствуй.
За каждый вымпел, каждый огонек,
за каждый поэтический окурок,
придется отвечать, мой королек,
придется умирать на партитурах.
Иначе жизнь – бессонная петля.
Ишь, как душа под панцирем клокочет.
И вот пришла поэзия. Ныряй.
Не оставляй свободы многоточьям.
І вось прыйшла паэзія
І вось прыйшла паэзія, стаіць
ў дзвярах /у сенцах/на самавары бабай.
І цягне ўгару, і цягне гаварыць,
але горла перахапляе як бы.
І бляск ад слоў, дакладней, гар горанаў,
даспехаў бляск, захапленне збраяносцаў.
І вось прыйшла паэзія - зарана!
Ці аддай, але толькі не патурай.
За кожны вымпел, кожны агеньчык,
за кожны паэтычны недакурак,
прыйдзецца адказваць, мой сменшчык,
прыйдзецца паміраць на партытурах.
Інакш жыццё - бяссонная завеса, край
Бач, як душа пад панцырам булькоча долі.
І вось прыйшла паэзія. Нырай.
Не пакідай шматкроп'ям волі.
Перевод Максима Троянович
Свидетельство о публикации №121050402272